İstanbul güzel şehir Şiiri - Abdulvahap ...

İstanbul,İstanbul ey güzel şehir
Gözlerinde iki yeşil kıta var
Saçları dağılmış deli rüzgarda
Ta Karadenizden göklere kadar
Dudaklar Marmara ıslak çekici
Boğaz bir tutam saç yüzünü yalar
Gece ay denize saçılmış inci
Yakamozlar avlayan balıkçılar
Usulca geç uyandırma gemici
Adaları,minik minik yavrular
Şafak kırmızısı göğün sevinci
Her seher burçlardan hüzmeler akar

Gündüzü gürül gürül gecesi hür İstanbul
Cemalini görmeye dünya yürür İstanbul
Güneş sende can bulur sende ölür İstanbul
Evlerin cam gözleri ateş bürür İstanbul

İstanbul aklımda nehirdir akan
Beslenir yurdumun kaynaklarından
Anadolu kokan şehirdir akan
Yeşerir kevsersi çanaklarından
Mağripten maşrıktan bahirdir akan
Akışır nadide konaklarından
Vuslatım muttasıl tehirdir akan
Dökülür takvimin yapraklarından
Hasretim sılaya kahırdır akan
Çilenir sazımdan bozlaklarımdan
Gurbette sensizlik zehirdir akan
Süzülür bahtımın yanaklarından

Gözümde kare kare döner durur İstanbul
Adın gönlümde ukde dilim kurur İstanbul
Özlemim yekindikçe kalbim vurur İstanbul
İstanbulsuzluk elem,vuslat surur İstanbul

Dünyayı ortadan ikiye bölen
İstanbul adına kimler vuruldu
Çağlar ötesinden seni ünleyen
Kutlu vasiyete selam duruldu
O güzel kumandan olmak isteyen
Tacını tahtını yerlere vurdu
Tahta beşiklerde bebe beleyen
İstanbul ninnisi söyledi durdu
Dünya bir memleket olsaydı diyen
Napolyon’a göre başkent olurdu
Kardinali kavukluya yeğleyen
Kutlu kumandana çiçekler sundu
Hoşgörü yeşerdi tepelerinden
İlahi dinlerin mabedi oldu

Her köşenden İslamın nuru akar İstanbul
Ta mağripten maşrığa sevdan yakar İstanbul
Oluk oluk bağrına insan akar İstanbul
Bulutlar mah yüzüne kırbaç çakar İstanbul

İstanbul,İstanbul ey güzel belde
Sen bedende akıl vücutta gözsün
Sensiz Türk yurdunda ne kalır elde
İslam diyarında mihenksin özsün
Ezelden ebede arzı alemde
Binlerce hükümdar gönlünde közsün
Türk yurdu bedense dünya yüzünde
Sen bu gül bedende kafasın yüzsün
Ey canını veren Çanakkalede
Bil ki bu aşk ile sen ölümsüzsün
Dualar gökleri öper seherde
Habibin dilinde duasın sözsün
Dokunma,bu elin güzelliğinde
O yüce ressamın eli görünsün.