İstanbul Griydi Şiiri - Eren Kahveci

İstanbul griydi.
Yağmur yağıyordu martıların üstüne.
Islak kirpiklerinde kayberderken herşeyimi
Şehrin bütün ışıkları sönüyordu bir bir.

Yetim kalmış bir gündü.
İstanbul griydi
Yalnızlık vardı ceplerimde.
Yağmur saklıyordu gözyaşlarımı
Donup kalmıştım,
Zamanın en kederli bir yerinde..

Durduğum her yer durak,
Nereye sapsam çıkmaz sokaktı
İstanbul griydi
Ağlıyordu martılar
Gücenmiş bir çocuğun dudak kıvrımları gibiydi dalgalar
Cesetleri vardı kaldırımlarda umutlarımın
Gözlerimde ölgün bakışları vardı
Geç söndürülmüş bir yangının..

Toprak kokuyordu yanaklarım
İstanbul griydi
Sensizliğe esir düşmüştü
Güvercinler meydanlara küsmüştü.
Yarım kalmış bir şiirdi herşey,
Sensizlik kokan bir diyardı
Herşey eski, herşey ihtiyardı.
İstanbul griydi.
Yağmur yağıyordu martıların üstüne...

20-11-2001, İstanbul