İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Kilyos açıklarında
Hasret yüklü gemiler,
Boğazı gözlerken
Sıra sıra, uslu uslu
Karadeniz ağlıyor gözlerimde;
Derin derin, dolu dolu.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Köprüler kuruluyor,
Köprüler yıkılıyor içimde.
Bir çocuk hıçkırıyor
Yetmişlerin Topkapı Garı’nda.
Duygu duygu, ılık ılık
Göz yaşları nağme nağme
Boğazın serin nefesinde.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Bir kadın haykırıyor Kızkulesi’nde
Çığlık çığlık, avaz avaz.
Kıyametler kopuyor anne yüreğinde
İstanbul dua, İstanbul niyaz
Sultanahmet minarelerinde.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Can evimde hasret.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
İçimde adem, gönlümde gurbet.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Yarınlar ışık, yarınlar ümit.
İstanbul düğümleniyor boğazımda;
Göz bebeğim İstanbul’a emanet.
2014
Mahmut KılıçalpKayıt Tarihi : 29.9.2014 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!