İstanbulun çiçekleri gidiyorken ben;
Öptü usulca yaşlı gözümden.
Kaşındırsa da polenleri burnumu
Öptüm bende onları arılardaki özünden
Duydum kokusunu arıların ayaklarının
Tattım Peteklerinden çiçeklerin aşkını
Gördüm tepelerde İstanbulun tahtını
Oturdum bir çay içtim
Yol uzundu devam ettim
Yer: İstanbuldan Irak Bir Yer Tarih:11/07/1998
Bir inadım kaldı eskiyip değişmeyen,
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Devamını Oku
Bir de kahrolası gururum.
Kelepir bir hayatla, ucube bir dünya arasında
Gidip gelen eski bir taka misali yaşarım, yaşamaksa
Zaten karanlık geceler misâli bahtım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta