İstanbul'dan Anama Mektup

İçimi kor gibi, senin hasretin yaktı,
Yıllardır aramıza, uzun yollar serildi,
Seni özlemekten, göz yaşım aktı,
Ana, İstanbul'da hayat hepten sefildi.

Coşkun seller gibi akan insanlar.
Birgün aç, bir gün tok ağlayanlar,
Acımaz inan ki sana el oğlu,
Görmek ister misin? Ana işte Beyoğlu,

Ne demiştin ana, kendi dilinden,
Sütümü helal etmem, haram yüzünden,
Nerede çalışırsan çalış. Alın terinden,
Sapmayacaksın Ey Oğul! Budur benden,

Nasıl da sözüne kanmışlar feleğin,
Yosması, efesi burada her yerin,
Evlerinden kaçıp gelen çocuklar,
Ana, geleceği meçhul, burada ağlar.

Burada bir tuzaktır,kadın erkekler için,
Herkes divane olmuş, haksızlık niçin?
İstersen para, bilet ver, köyüne git diye!
Ana, herşeyi tepiyor, bilmem ki niçin?

Çok renkli geliyor, böyle yaşantı.
Kir pas içinde kalmış hayatı,
Rüyalarını süslüyor, kazanma hırsı!
Bu çocuklar, mesleği, okulu hepten unuttu.


Tombalacı, karaborsacı hayatı boşa akar,
Fırsat buldumu bir hemen caddeye çıkar,
Görevli memura alaylı yılışır, bakar.
Ana, sanki kahramandır, akıllar satar.

Onlar der ki boş ver, keyfimiz olsun,
Alın teri, beden gücü, bir yerde dursun,
Herkes dokunmuyor, sen dokunuyorsun,
Gayri gerisini sen anlayıver ana!

Gelip ahkam keserler, sana aklınca,
Bunların hayatı ne olur, bilmem sonunda,
Düşünmezler mi? Acep alın teri yemek,
Kaplamaz mı? İçlerini, böyle bir istek,

Hadi biz boş versek, böyle mi? Gidecek,
Bu haksız kazançları, neden sürecek,
Söyleyin, bizim vazifemizi kimler görecek,
Anlatmaya dilim varmıyor anam!

Anacığım sözlerin birer birer aklımda,
İsterim ki sende olsan yanımda,
Göreceksin neler oluyor, İstanbul'da.
Gel de dertlerimi anlayıver anam!

Siz de gelin kardeşim, dönün bu yollardan,
Size bu dost eli, tutun şu kollardan,
İsterseniz su taşıyın, koca dağlardan,
Helal kazanç, pek güzel haram paradan,

İstanbul'dan mektup yazdım, ana ben,
İçim kan ağlıyor burada, bir görsen,
Sicil'e yazılıyor, eğer boş versem,
Dönmez mi? Kardeşlerim sen de söylesen! ..