Sonbahar rüzgârları esiyor, İstanbul’da. Güzelliğine hafiften bir yağmur yağıyor… Boza kokusu bastırıyor, sokaklarda.
Gözlerine mil çekmiş, kırıklarını aldırmış kentinin, İstanbul… Baharın yolunu gözlüyor. Derken, üzerine beyaz bir örtü seriyor tanrı. Kız kulesi üstüne örtüyor boğazı. Galata ise çıplak ve üşüyor…
Duydum ki kış gelmiş İstanbul’da. Kızarmış yanakları soğuktan… Baharın hasretini haykırıyor uçurtmalar… Nerede bu esrarengiz ilkbahar.
Aman İstanbul duyulmasın aç martıların sesi. Sormasın Cihangir, Topkapı, Beyoğlu, Avrupa yakası, İstanbul boğazı… Sormasın kaçak baharı. Nasıl cevap verir ki, İstanbul.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta