İstanbul Şiiri - Suzan Erdoğan

Bu sabah sahile indim,
Seni seyrettim İstanbul.
Karşı kıyıları,Kız Kulesi’ni,
Martıları seyrettim.
Bir kendimi dinledim bir seni.
Yani baş başa kaldım seninle.
Sen doğduğum,büyüdüğüm şehir.
Bu sabah seni dinledim,
Seni yaşadım doya doya.
Baktığım her bir karede resmini çektim.
Gönül albümüme gönderdim her birini.
Bu sabah seni dinledim;
Seni yaşadım İstanbul.
Sen bir filmin stüdyosu,
Bense gelip geçen bir oyuncu.
Rolümü oynuyorum diğerleri gibi.
Kanuni,Fatih Sultan Mehmet,Mimar Sinan gibi;
Başrol olmasa da rolüm.
Figüran olarak da mutluyum böyle.
Benden öncekiler ya da sonrakiler gibi;
Seni yaşıyorum eşsiz İstanbul.