Adam yalnızdı
lakin yalnızlığı değildi onu kanatan.
Umudu yoktu
adamın...
Ve adam İstanbul’a düşmüştü.
Oysa bilmezdi bu şehri.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
''Ama bir de silik yüzler midir İstanbul?
Koca bir köy gibi büyüyen,
silik ve yitik bir şehir''
Taş yığınının arasında kaybettiğin pırlantalarını aramak gibi korku veriyor,İstanbulun yok oluşu.
Tebrik ediyorum.Şiirinizi beğendim.
Çok Farklı bir şiir olmuş.Gerek anlatım gerekse yazım tarzı olarak farklı ama ne yalan söyleyim. Bu tür şiirleri beğenmesemde şiiriniz hoşuma gitti. Yarışmada başarılar diliyorum. Stj.Av.Arif BALTACI / Trabzon Şiir Grubu
Şiirinizi tebrik eder başarılar diler saygılarımı sunarım...Mehmet Karlı
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta