İstanbul Şiiri - Yasin Şener

Başımız göğe erdi seninle
Tek şehir olsan ülkemde
Koca bir vatan olurdun yine yeryüzünde
Yerin dünyada hiçbir ülkenin ulaşamayacağı yücelikte
Başı ve sonu olmayan bir sevgiyle bağlıyım sana
Hiçbir şehir anlamasa da
Yağmur sonrası toptağının kokusuyla
Beni sen anla

Nasıl bir göğsün var ki bunca diriyi
Toprağına gömülü bunca ölüyü barındırırsın
Vicdansızlık dolu hiçbir şehir beni anlamasa da
Şefkat dolu göğsünle beni sen sar
Beni sen anla

Ben bilmem senden başka yurt başka vatan
Isındıramaz ruhumu sensin tek sıcak mekan
Bizden evvelki insanlar da hayrandı sana
Bundan sonra gelecekler de koşar kucağına

Ben bilmem senden başka dost, başka arkadaş
Kamaştıramaz gözlerimi hiçbir şehir silüeti
Annemin merhametli yüreği, şefkatli elleri gibisin
İstemem senden başka yön, başka yol, başka dost, başka arkadaş
Babamın sevgiyle dolan kalbi gibisin

Bir ben anlarım seni
Bir ben çekerim varsa kahrını
Ve benim gibi sevenler çeker ahını
Ben hissederim derinden sızlayan kalbinin acısını
Ben ağlarım sana
Ben gülerim gözlerinde sevincini
Sen o sevinçle yârimin aşk dolu gözleri gibisin

Bir sen tutarsın ellerimden
Kanayan dizimi sarar
Yüreğimin acısına ortak olursun

Sen ki ey mütevazı şehir
Ey gözlerimin rengi
İki gözümün nuru
Aşkıyla çarpan kalbimin huzuru
Ey dünya var olurken yüceltilen şehir
Ey var oluşum ey can çekişim
Son nefesimde sevgisiyle gözlerimi kapatışım

Sen ki oğlumun güzel gözleri
Ağlaması ve babasının oğluna duyduğu sevgi gibisin
Beni duyuyorsan
Ve duyduklarını anlıyorsan, dinle
Ey Aziz İstanbul kalbim muhabbetle doludur sana