İstanbul Şiiri - Hülya Sevinç

Yürüdüm büyük caddelerinde yine eskisi gibi,
Bazı şeyler yerli yerinde hiç değişmemişti sanki,
Eski camilerin, tramvay, sarayların, kız kulesi...
Seneler önce bazen gittiğim tatlıcı, hamburgerci...

Kalıcı olsa da kimi misafirindi diğerleri,
Muhtaç olana hep kucak açan anaç bir kadın gibi,
Herkesin yolunun düştüğü sığınacak liman gibi,
Dertlilerin derman, işsizlerin iş kapısı bildiği…

Kocaman gövden gibi tıpkı heybetliydi yüreğin de,
İki kıta arasında türlü uygarlıklar geçse de,
Ne insanlar gelip geçti senin için kan dökülse de,
Değerin biçilmez taşın toprağın altındır yine de…

Tanıdığım dostlar yoktu şimdi; sanki hepsi bir hayal,
Yabancı artık bana eskiden yürüdüğüm bu yol,
Hiç yaşanmamış gibi anılar; düşümdeki bir masal,
Yine de yerin dolmaz; güzel şehir sevgili İstanbul...!