İstanbul’u biz değil, İstanbul bizi aldı.
O dağların soylusu küheylan yolda kaldı.
Beton duvarda hapis, yaylam yürekte kaldı,
Değil biz İstanbul’u İstanbul bizi aldı.
Akrabalar el olmuş gözlenen yol yel olmuş.
İstanbul bizi aldı insanlık yolda kaldı.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
şehrin son halişni güzel tasvir etmiş şiir , yüreğinize saygılarım ile.
Bu şiiri okuduğumda çok beğenmiştim.
Tekrar şimdi okudum tek kelime harika.
Hak ettiği yerde bir şiir bence.
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta