İstanbul - Asrın Hissiyatı

Müjdesi aşk yelesi sende buldum teselli
Tefekkür bercestesi siluetin ne güzel
Gül yüzlümün muştusu iltifatı tecelli
Kudsiyet harmanları Eyüp Sultan ne güzel

Sana vurgun şairler mesrur olur hayranı
Topkapı’dan başlanır mehteranın bayramı
Sahabeler harmanı evliyalar sultanı
Hakikatin sancağı kutlu mekân ne güzel

Mabetler irfan yolu seyre sevkiyat başlar
Nağme-i efkâr ile yâre ötüşür kuşlar
Yakarışlar kuşatır nura gark olur yaşlar
Lisanlarda İstanbul kalpte iman ne güzel

Ayasofya hep hüzün ihsan edilen yerden
Muzaffer minareler uzak kaldı tekbirden
O eşsiz vasiyeti hatırlıyorum birden
Secdeleri kanatan kutlu divan ne güzel

Beyoğlu’nu düşündüm sessiz sessiz derinden
Kahkahalar boğuşur gecenin toy yerinden
Biter şuh muhasara ses gelir içlerinden
Kurtuluşa çağıran sırlı beyan ne güzel

Sen nurani iltifat esmasın baştanbaşa
Tevhidin mikyasıyla mihenk bulur temaşa
Her sokağın bir şehit abdestsiz gezmem hâşâ
Ebruli makberleri suskun civan ne güzel

Aşk kuşanmış İstanbul aşkın istikbali hem
Marifet yolculuğu her taşı v/ahali hem
Fetihlerin sırrı sen sonsuzluğun eli hem
İsmine sevdalanan gönül koyan ne güzel

Boğaziçi hikmetli şüunatı şahâne
Çağ kapadı çağ açtı ihtişam kim vaha ne
Medeniyet resmetti y/ar bilmeyen cihana
Ulubatlı yiğidin şehit Hasan ne güzel

İstanbul’la dertleşip İstanbul’la ç/ağladım
Fatih’te büyülendim Beyazıt’ta ağladım
Bu sevgiyi bu hüznü imanıma bağladım
Ne muhteşem bir diyar şu İstanbul ne güzel