İstanbul Şiiri - Burhan Kale

Ne kadar yakınsın
Ey İstanbul...
Ve ne kadar uzaksın bazen;
Darmadağın özüm...
Bir yanımda Fatihler, Ulubatlar, Akşemseddinler...
Bir yanım uçurum be gözüm...

Yer ile gök
İstanbul...
Siyahla beyaz
Gece ile gündüz
İstanbul...
En güzel sevgili bazen
Bazen celladıdır
İnsana gülümseyen,
Canına kastederken...

Kimsenin bilmediği
Sadece yaşadığı bir yanı var
İstanbul'un...
Kimi zaman ezanlar
Gönül teline dokunur...
Bazen deniz
Alır gider...
Kadın bazen...
Balık ekmek...
Yalan dolan...
Hile hurda da mümkün...
Süleymaniye derken
Sultan Ahmed,
Ayasofya...
Fenerbahçe,
Cimbom,
Karakartal...
Bunalırsın belki,
Aman...
Kaçıp gitmek istersen de
Bırakmaz Eyup Sultan....