... / bilirim yaktığın ateşi söndüremezsin / isterim ki
gölgende durayım / içimdeki ıssızlığa karşı / susayım /...
İlerliyor geceden ıslığı dudağında,
ipince bir yol ve
içinde ıssızlıkla
nasıl tenhalaşırsa sokaklar
akşam olunca,
öyle yalnızlaşıyor ve
büyüyor boşluklar.
... / ne demeli şimdi sana / hangi adı sanı koymalı yokluğuna /
Issızlığa bırakılmış bedenler / mutlak bir suskunluğa /...
İlerliyor ıslığı dudağında,
gecenin en kör noktasına.
Nasıl bürünüyorsa sonunda
bir kıvılcım aleve,
öyle sarılıyor bir ışık süzmesine
Kayıt Tarihi : 26.8.2012 23:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!