Bir otobüs geçmez artık buradan,
Bekleyen yok, unutulmuş bir bank.
Gecenin içinden süzülen sis
Sarhoş bir anı gibi dolanır ayak ucunda.
Lambalar titrer, yorgun bir nabız gibi,
Her titremede düşer biraz geçmiş.
Bir çakıl taşı kadar sessiz
Ve bir çığlık kadar derindir içimiz.
Camlarda eski yüzler solgun izler,
Bir zamanlar buradaydı denilen.
Şimdi hepsi bir düş kadar uzak,
Bir dize kadar yakın, ama okunmayan.
Yolun sonu yok, belki de hiç yoktu,
Yürüyoruz sadece, alışkanlıkla.
Ne bir varış ne bir başlangıç—
Sadece adımlar, sadece yalnızlıkla…
Kayıt Tarihi : 25.4.2025 20:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!