Issız adam Şiiri - Orhan Tuncay

Hızlı uçan kuşlardı zamanımız
Sen bendeyken bile ben yalnız
Çılgın sularında derin gözlerinin
Enginlerinde saklıyken anılarımız

Aşk ateşi miydi düşümde pişirdiğim
Esaret kuşkusu mu içime düşürdüğüm
Dermanı kesilirken bitkin dizlerimin
Korkusu mu bitmemiş aşkın, bitirdiğim

Bir ıssız adam ıssız aşkını içine gömer
Yalnızlık onu nereye çekerse döner
Peşinden koşarken bilinmezlik izlerinin
Issız adam göz yaşlarını kalbine döker