İsmini Şiiri - Salih Şanlı

Gözlerim ıslandı yâdettim de parlak ismini
Anmamak olmaz, övüp vermiş Kerîm Hak ismini

Buyrulur Allâh Azîmüşşân katından bizlere
Hep selâm sunmak, salât kıldıkça anmak ismini

Bâb-ı Cennettir şehâdet, ehl-i îmân kalblere
Hak Teâlâ’dır yazan ismiyle ol pâk ismini

Nûr saçar göklerde aydınlık verir âlemlere
Gönle yazsın bahşedip Hak bembeyaz ak ismini

Ey Nebî aşkınla doldursun O Rahmân kalbimi
Hakk’ı candan isteyenler sevdi ancak ismini

Yâr diyen bir bilse Hak indinde üstün şânını
Bin selâm eyler anıp her ân muhakkak ismini

Medheder hâlis sadâkat ehli dostlar aşkını
Yâdeder sevdâ muhabbet ehli uşşâk ismini

Sen saâdet nûrusun, Mevlâ sevip övmüş seni
Tâc-ı Cennet eylemiş mes’ûd ferah-nâk ismini

Tâ ezelden rahmetin timsâli kılmış ey Nebî
Ol Azîz Rahmân Alîm kudretli Hallâk ismini

Pek cömerdsin, ey mükemmel huylu yâr, sâdık Nebî
Feyz alır andıkça halk, timsâl-ı ahlâk ismini

Sen nübüvvet mührüsün ey mübârek sevgili
Hak Nebîler müjdeler burhân-ı mutlak ismini

Söz alıp sâdık Nebîlerden senin dînin için
Eylemiş Mevlâ ezelden bahs-i mîsak ismini

Müjdeler Hak Elçi Mûsâ, kul Rasûl Îsâ seni
Sevdi İbrâhîm’le İsmâîl ü İshak ismini

Hak Teâlâ şirke gâlib eylemiş pâk şânını
Feth ü nusret lûtfedip kılmış muvaffak ismini

Gezdiğin yerler cihânın şânıdır ey Son Nebî
Ey Rasûl, baştâcı eyler kutlu toprak ismini

Kalbe ıtrındır hükümrân, çünki Mevlâ, ey güzel
Gönle yazmış misk ü amberden ıtır-nâk ismini

Meşk eder bülbül senin aşkınla pür-şevk her sabah
Can bilir sümbül karanfil lâle zambak ismini

Pür-tebessüm erguvân kumruyla senden bahseder
Misk ü amberler saçar söyler de leylâk ismini

Bağların rengindesin gülzârların bağrındasın
Vasfeder al gülle zümrüd renkli yaprak ismini

Âh ne hoş ihsân olur bizler için ey Nûr Rasûl
Cennet’ül-Firdevs’te biz baştâcı yapsak ismini

Ey livâülhamd açan dost, ümmetin, mahşer günü
Aşkla söyler Âb-ı Kevser misli berrâk ismini

Sen tebessüm kıl, hilâl yıldız güneş saç âleme
Eylemiş mahşerde Rahmân kutlu bayrak ismini

Ey şefâat şâhı mü’minler için mahşer günü
Ol livâ’ul-hamd’le Mevlâ kıldı sancak ismini

Ey aziz dost ey Habîballah, selâm olsun sana
Nûr olur arz, aşkla her kalb etse idrak ismini

Gönderip Rahmân semâdan aşk u sevdâ yağmuru
Eylemiş rahmet muhabbet yüklü sağnak ismini

Hamd şükür olsun ki Rahmân kıldı mü’minler için
Günde beş kez çağlayan bir nûrlu ırmak ismini

Lûtfedip Mevlâ temiz aşkınla mest olmuşlara
Eylemiş nûrdan pınar, bir kutlu kaynak ismini

Kulluğundur en büyük ihsânı Rahmân’ın sana
Cümle kullar yâda muhtâc medhe müştâk ismini

Sen ki nûrsun süslemiş sevginle Mevlâ âlemi
Kalblerin kandîli kılmış hüsn ü revnâk ismini

Gülyüzünden feyz alır göklerle yer güldükçe sen
Dalgalansın resmedip bin renkle âfâk ismini

Âşığındır hep melekler aşkının hayrânı yâr
Söyleyip dönsün semâvât arz u eflâk ismini

Hep adından bahseder yâr, ümmetin gündüz gece
Yâdeder akşam sabah imsâk u işrak ismini

Yükselir âşıkların “levlâke levlâk” sesleri
Mâvi göklerden duyar halk sırr-ı “zikrak” ismini

Şânımızsın ey nübüvvet tahtının son vârisi
Rabbimiz övmüş emîn sâdık musaddak ismini

Nûr u aşkın, hubb u sevdân, rızkı olsun gönlümün
Bahşeder her kalbe ol Vehhâb u Razzâk ismini

Hoş adındır şânımız ey şâhımız sultânımız
Ümmetin çok sevdi ey Son Elçi elhak ismini

Bir nazar kıl, ey mübârek Elçi mahzûn gönlüme
Bir güneş doğmuşça yansıtsın o parlak ismini