İsmine Yazılmış Bir Kitap Gibi

Bir kitap yazsaydım eğer,
İçi de sen olurdun, dışı da sen.
Kapaklarında ellerinin izi,
Sayfalarında gülüşün serin.

Her harfi gözlerinden dökerdim,
Virgül diye kirpiklerini koyardım araya,
Nokta diye sustuğun anları,
Ve başlık diye adını yazardım...

Giriş bölümünde ilk bakışın olurdu,
Bütün öyküm orda başlardı zaten.
İlk cümle “merhaba” olurdu belki,
Ama “seni seviyorum”la biten binlerce satır.

Ortada bir bahar anlatırdım,
Kır çiçekleri senin adınla açar,
Geceler senin yokluğunla ağlardı,
Ve ben, her hecede biraz daha sana benzerdim.

Sonuç kısmında vedalar yazmazdım,
Çünkü bu hikâye sonsuzdu bende,
Seninle başlardı her sabah,
Ve seninle dinlenirdi her gece.

Kapanış cümlesi basit olurdu:
"Bu kitap aşkla yazıldı."
Ve altına küçük harflerle:
"Yazan: Kalbi ....... emanet bir adam."