İsmail Topkaya Şiirleri - Şair İsmail To ...

onur
ve biraz da gurur
beceriksizlikle birleşirse
onlardan
acı ve keskin bir yalnızlık doğar...

Ne kadar da önemliymişsin meğer,

Göçmen bir kırlangıcın sonu olur
Yuva yapacak bir yer bulamazsa eğer..

birimiz daha ölüyor
yavaş yavaş
birimiz daha eksiliyor

tamamlıyor birimiz daha gidenleri
yavaş yavaş sıra bize geliyor

aslında
aşk
bambaşka bir şey olmalı
benim seninle yaşadığım değil

aslında

bir dağ olmak vardı şu dünyada
ya da
en azından bir tepecik
yüksekten bakmak için değil alçağa
yalnızca
şu güzelim dünyada

yanı başındaki en yakının bile
anlamaz seni bazen...
sen anlamasını umarsın delicesine
ama o asla anlamaz
bazen yapayalnızlaşırsın…

Hiç peşimi bırakmayan
O yalnızlık korkusu...
Derken
Oldu işte
Artık yalnızım.

Yeniden yazamam maviyi
Hiç sanmıyorum
Yazamam,

Sudan yeni çıkarılmış balığın çaresizliğinde
Ya da

Sen bende
Bir başka duruyorsun
Ben sende

'Yer yüzü
Hatta gökyüzü benim”
Dedi adam...

'Ya kuşlar, ya kuşlar'
Dedi çocuk