Ne zalimdir bu gurbetin ocağı
İnan vallah değil ana kucağı
Yıkar tatlı pişen yemek ocağı
Tükettin ömrümü zalim sen gurbet
Vay şivan düşmüştü o gün gönlüme
Çünkü sen bizleri yaktın be kardaş
Azrail’i saldın benim ömrüme
Gönülden yakmıştın beni kardeş
Topraklar yeşermez güller açmazdı
Nehirler fışkırıp coşkun akmazı
Anne evladına asla bakmazdı
Sen gelince baktı ya Resulallah
Kisranın sarayı durmuş ayakta
Kalem ‘le defteri alsam elime
Yazacak çok çıkar yazamıyorum
Yaramaz insanı almam dilime
O geçen günleri yazamıyorum
Gençliğe bakarsın başka havada
Hazana eriyor baharı ömrüm
Çileli mektuplar yaz bana gönder
Kırıldı kanadım tükendi ömrüm
Çileli mektuplar yaz bana gönder
Bir top düşmüş hal pazara
Kulak verin bu yazara
Canlı koydular mezara
Yazık oldu Bosnalıma
Kolu kopmuş süt bebenin
Sevmez mi babalar öz evladını
Değişmez bal ile onun tadını
Anar evladının her gün adını
Ben böyle sevmişim anla be evlat
Canımdan bir parça canım gibisin
Anlatma anlarım senin halinden
Ayrılmaz bülbüller açan gülünden
İncinmez ki insan senin dilinden
İnciten olmazsın inan gardaşım
İçindeki ateş içimi yaktı
BABALAR GÜNÜNE ÖZEL
Canım Babam
Seni Allah’ın rahmet sıfatına
Ismarlıyorum yüce yaradanım
seni merhametiyle yargılasın amin.
Baba bugün Ramazan ayının tam
Sana şiir yazsam kâğıtlar yetmez
Yüreğin yanıktır bilirim bacı
Dermansız dertlere derman kar etmez
Dermanın Allah dır bilirim bacı
Kırık gönüllerde Allah ı ara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!