Üzülmesen behey insan
Bir gün dünya döner elbet
Çok sabırsız inan insan
Bir gün dünya döner elbet
Yaralı bir ceylan gibi ardından
Peşin sıra döner seni ararım
Kerem gibi aslısının ardından
Dağda daşta durmaz seni ararım
Malımla mülkümle mağdur olmadım
Boş yere kafamı asla yormadım
Bulanık su gibi akıp dolmadım
Mazimi araştır düşman dost olur
Pür perişan aciz fakir bir halde
Düştüm sokaklara ben senin için
Senin sevgin inan hep gönüllerde
Düştüm ben dillere hep senin için
Eyyüb ün sabrına canlar dayanmaz
İbrahimler ateşlere hiç yanmaz
Sultan Süleyman a bu dünya kalmaz
Düşündün mü bunu sen insanoğlu
Zekeriya kesildi hem baştanbaşa
Bu nefretin sonu yoktur
Zenginlerin karnı toktur
Fakirleri soran yoktur
Duydun mu bunları gardaş
Geride bıraktık Erciş ilini
Unuttuk gıybeti elin dilini
Elbette çalacak ömür zilini
Zil çalmadan dili düzeltmek lazım
Edepten hayâdan ardan namustan
Elin kızı çoktan çıkmıştır baştan
Elliden atmıştan utanmaz yaştan
Edepsize döndük inanki gardaş
Çarşı sokaklara çıkamaz olduk
Hasretlik bu gardaş ben ne edeyim
Yollar çok uzaktır nasıl geleyim
Hiç keyfim kalmadı nasıl güleyim
Gülmek bile bana yakışmaz oldu
Allahın taktiri sonuç nolacak
Hasret nedir çekmeyenler bilemez
Giden gitti bir daha da dönemez
Gizli ağlar gözyaşını silemez
Gözyaşların asla dinmez demiştim
Yar ağladı ben ağladım bir ara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!