İsmail Tanrıverdi Ercişli Şiirleri - Şai ...

Ankara’da bir insana rastladım
Yüzü güzel görsen hoca sanarsın
Hareketi görüp donupta kaldım
Yüzü güzel görsen hoca sanarsın

Yaşı atmış yada yetmiş olacak

Halinden anlarım gardaş düşenin dostu olmaz
Üzülür tabi ’ki insan gidenin yeri dolmaz
Sulanırsa açan güller bir ömür boyu solmaz
Allah sana ömür versin hepsi de yalan dostum

Makam mevki gelip geçer bu dünya zaten fani

Sohbette oturan tüm gardaşlarım
Aklıma düşünce içim çok yani
Durmadan gözümden akar yaşlarım
Gözümden damliyi içim çok yani

Zannetmeyin sizi biran unuttum

Yolda yürüyordu yaşlı ihtiyar
Görünce halini içim sızladı
Eski hali güzel hemde bahtiyar
Son halini gördüm içim sızladı

Yolda sohbet ettik derdin anlattı

Yaşın atmış oldu süsen bakarsın
Altın yüzükleri elen takarsın
Su misali yerden yere akarsın
Azrail kapıda ihtiyar gardaş

Tıraş eylemişsin sakal bıyığın

İki oğlum iki kızım bir eşim
Onlar benim hem ayımdır güneşim
Ben onları gözüm gibi sevmişim
Sen bunları üzme nolur yaradan

Onlar benim dünyadaki varlığım

İki yaşlı dostum vardı can gibi
Damarımda dolaşırlar kan gibi
Hissediyom yanımdalar an gibi
Biri emmim biri babam dost benim

İkisi ’de bir birini severdi

İkiyüzlü inan değil
Çok yüzlü olmuşum yarap
Bu yaralar eski değil
Yeni yara olmuş yarap

Dünyanın yükünü çektim boşuna
Mal götüren varmı söyle sen dostum
Ecel bakmaz olur bu genç yaşına
Vakti dolan gider inan ki dostum

Fakirlikle yoksulluğun arası

Seninle geçen günleri
İanan unutmam unutmam
Şekerden tatlı dilleri
İnan unutmam unutmam

Onca yılı bir arada