İki yavruların anası hasta
Hali kalmamış ki söylesin dosta
Hastalanmış eşim körpecik yaşta
Çare Allah dandır bekle sevdiğim
Çöpten ekmek topluyordu birisi
Üşümüştü çok yazıktı belengaz (zavallı)
Ölür gider para etmez dirisi
Yazık olmuş çok zavallı belengaz (zavallı)
Fakirlikten çile çekip yorulmuş
Yazayım ben size kendi halimi
Benden beter yoktur yalan dünyada
Bir an tutamadım kendi dilimi
Benden beter yoktur yalan dünyada
Gösteriş’le riya bende bulunur
Ben derdimi desem esen yellere
Yel bile kesilir benim derdimden
Allah düşürmesin gurbet ellere
Gurbetteki yanar benim derdimden
Unutursun artık baban yüzünü
İnsanlık muhtaçtır daima sana
Nice salat selam gönderdim sana
Şefaat kılsana mahşerde bana
Ben sana muhtacım ya Resulallah
Ben yaşlandım artık tutmaz dizlerim
Katarak başladı görmez gözlerim
Acı gelir dosta belki sözlerim
Yaşlılığın sonu ölümdür gardaş
Yemeklerin tadı tuzu kalmadı
Dinleyin milletin halini dostlar
Ben yazayım size sizler hak verin
Camide mescitte boşaldı postlar
Ben yazayım size sizler hak verin
Özlemişim memleketin taşını
Pilavını dolmasını aşını
Ekmek kokan o tandırın başını
Geri dönmek mümkün olmaz bilesin
Ellisinden sonra çıkıp gidenin
Özünü sözünü bilen birisin
Sana ne yazayım bilmemki bacı
Ahlakınla edebinle iyisin
Sana ders veremem bilesin bacı
Kulun eksiğini kendisi bilir
Bırakıp gidecem ben buraları
Derdimi kimseye diyemiyorum
Kimler saracaki bu yaraları
Yaramı kimseye diyemiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!