ya olmasaydı ayaklarım
ya yürüyemeseydim
mesela göremeseydim seni
yine sever miydin?
bir gün ansızın ölseydim
ne yapardın
Ey!
Gönlümün bahçelerinde açan sevgili,
Eskişehir akşamları yanar yokluğunda
İçimde bir yangın üşür
Söndürürse
ancak
sen gittin
o zaman anladım
gözyaşı tuzluymuş
değince dudaklarıma
sen gittin o akşam
akşam üstleri oturup bir bankta
güvercinleri izlemek ve çocukları
çiçekcilerin önünden geçmek
duymak seni hatırlatan kokuları
şimdi yalnızlığımın elinden tutup
uykusuzluğumu sorma
sebebi gözlerin
korkuyorum kapatınca göremem diye
ve korkuyorum ışıltısını kaybeder diye
heyecanımı sorma bana
onu kalbine sor
Mevsim ertesi bir gecedeyim
Zifri bir karanlığın ortasında ellerim
Sol yanımda bir sızı
Ve bilinmez bir neden daldı gözlerim...
Son kullanma tarihi geçmiş
Hüzünlerimi çıkardım gün yüzüne
ey evimin çiçeği
sensiz senli hayaller kurmak
bahar ve
kızıl bir akşamın ardında
aydınlık düşler bulmak...
ey evimin çiçeği
Adınla başlar gün
gözlerimi açtığımda
kahverengiden yeşile döner zaman
yokluğunda...
yeni bir doğumdur hergün
Bazen
Uykusuzluğuna bir sebeb ararsın
Üst kattan gelen seslere bağlarsın
Duymazsın hiç kalbinden gelenleri
Bazen
yine mi hüzün doğdu
yoksa hüzün mü doldu kalbime
bilmiyorum
yine şiir mi yazıldı bu gece
yoksa şiir mi doğdu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!