benimkisi;
trilyonlarını kaybetmiş bir işadamının
en azından
yani hiç olmazsa
bir lirasını
kurtarma çabasıdır...
Benim ak bulut saçlı
Gözleri çakmak babacığım
Çok uzaklarda olsanda
Ben yine senle olacağım
Tadı olmasada sensizken buraların
gelir geçer yorgunluk
kalır sende bir bıkkınlık
önün ardın hep karanlık
budalasın sen budala
elalem güler sevinir
Üstüme gelmeyin diyorum
Mevsimlere bırakın artık
Son nefesimi…
Bırakın artık diyorum
Beni olmazlarla yıpratmayı
Zaten kendimin düşmanıyım ben
geçmese de günler saatler gibi
gözlerin aklımda bir silah gibi
susuşun gönlümü ateşe atar
sensiz güneşlerim doğmadan batar
hayat toz pembedir bir yalan gibi
gözleri görmeyen sevgili gibi
Sesini bile duyurmuyor
Söyle ne yapayım ben
Rüzgar esse savurmuyor
Bilmem ne edeyim ben
Saçlarının bir teline
hangi vicdan bağlıyor elini kolunu
sahi sende vicdan var mıydı?
sendeki acıma duygusu kime karşı
öğrenmek istiyorum
anlat bakalım..
sen; zevkten dört köşe olmuş,
ihtiyar saat yere düşmüş
düşündüm nedendir
çivisi çıkmış
yelkovanı bir yana
akrebi bir yana
düşündüm nedendir
bir sinek kondu
kırışık alnının tam ortasına
sağ eliyle şaplağı öyle bir yapıştırdı ki
gözleri yaşardı neredeyse
alnında pembemsi beş parmak izi kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!