İsmail Esiner Şiirleri - Şair İsmail Esiner

Yapılanı görünce tellal bağırtacağına
Başını önüne eğip düşünse idin
Yağmurdan fazla damla dökmezdin
İsmail Esiner

Çoğu zaman gerçekleri söylemek insanı yıkar mı? Yıkıyor
Yalan’a alışmış insanların gerçekleri duyması acı verici
Kazanmak kaybetmekle aynı değilse
Bırak kaybetmeyi tercih et
Şimdi

Geçip gitse de ham kalmış günler
Olgunlaşması için bir ömür geçer
Halı misali yerden yere vurup gitseler
Zihinde kalıyor duyulan cümleler

Siz anlatın ben dinlerim

Gökyüzünde dağınık kalır yıldızlar
Yüreğinle baktığında için parlar
Sevdaya adanmış ay’ın aşkı
Göz bebeklerinde kalmış geri kalanı

Kadere isyanım yaşattıklarına

Kalmadı aklımda kelime
Soruyorum sordum her gece
Akla düşen bilmecedir her yerde
Unuttuğun yerleri söyle
Giden bahanedir her mevsimde
Kahpelik makam olsa gönülde

Uçurtmalar uçurun her yerde
Kuyrukları salına salına
Güneşi kapatmasın hiçbiri ama
Sadece dokunsun gökyüzünün ruhuna

Düşmesin gölgesi mavi denizin üzerine

Ben senin
Bendeki hayallerini
Sevmiştim
Uçurum kenarında yaşama şevkini
Ölümden ötesinde dağlar var mı deyişini
Kar yağarken kolsuz dolaşmanı

Gizli gizli hayatlar yaşanmış
Bakarsan hayal kırıklığı
Bakarsan gönül yorgunluğu
Viran olmuş şehirlerde
Kalmak sorun
Gitmek ayrı bir yorum

Hâkim olamıyorsan
Yaşantında yaptıklarına
Vicdanın avukatı yok
Savunma yapmaz
Unutma

Ağla biraz dökülsün gözyaşların
Seni sevenler unutmadı bak
Şarkının içinde geçen senin adın
Dökülse de her damlaların
Gözlerinden akan yaş değil belki de sen varsın