İsmail Eser Şiirleri - Şair İsmail Eser

Geldiğinde bahar kokardı hep yollar,
o yüzden yağmur sonrası öpmüşümdür yanağından,
mutluluk gezen hayaller vardı,
yüzündeki tebessümde saklı,
bilmem dikkatini çektimi...
hepsi vardı ama sen gittikten sonra,

Neresinden tutsam elimde kalıyor bu hayat,
gözlerin kanca oluyor hayatıma,
yüzü asılı duran bir elveda karşımda,
adım atsam kıyamet kopacak,
sabit kalsam pişmanlık olacak,
en güzeli sen saçlarını savur rüzgara,

Elindeki bir cinayetin son delili olan ihanet,
ucundan ben damlıyorum,
toprağa temas eden her zerrem
bir intikam yemini ediyor..
Dirhem dirhem katlediyorsun beni
artık aranan bir suçlusun,

Sevişmeyi aşk, seni seviyorum kelimesini boş sarf edenler! keserin sapı elbet birgün sizlerede döner...

Şöyle ki siz onun için ölürüm dersiniz,
gün gelir sizi öldürür.
Sonra dersinizi alırsınız...

İsmail Eser

Tahammül sınırlarını zorlayan bir elvedayı,
hak kılıyorsun kılmasına da
ama bil ki; bundan sonrada benim sana yapacaklarım,

''Müstahak''

Bir kayıpta kaybettim kendimi batık düşlerimde kurtarmıyor geçmişimi. Usta bir dağlıçtır gözlerim daldıkça batmıştı en dibine gözlerinin...

Nem çökmüş bugün ankaraya,
çürümeye yüz tutmuş sokaklar...
Bekliyor senin gelişinle baharın hoş kokusunu,
kaldırımlar küsmüş dört mevsime,
sen ol ey yar beşinci mevsim ankaraya...

kopuk bir cümlenin noktasını nereye konulacağını tutturamadın,
seni.seviyorum ortasınada konmaz ki,
yırtar gibi bir sayfayı ortadan ikiye böldün,
şimdi büyük bir devrim var yüreğimde,
acılarım baş kaldırdı hayatıma,

Hiçbir tencere yuvarlanıp kapağını bulmamıştır...
Sadece kapak tencereye göre uyarlanmıştır...
Her tencerenin hacimleri ve şekilleri farklıdır...
Hepsinde aynı aşk kaynamaz,bazen hüzün fazla gelir,
kapagın bile tutamaz taşıverir...
bazende dibi yanmaya yüz tutmuş bir aşk'ı