Islık zamanı Şiiri - Dursun Özden 3

ıslık çal

ak kor içip; aşkla, al-kızıl köz ile yüreğini dağlama
kanayan sol yanımı, kırık kolumu alev ile bağlama
sırlı kalbi gör-kör, mil çekilen ağma göz ile ağlama
ah! göz yaşım sel oldu, taştı, köpük köpük çağlama
dar ağacında sallanan o ümük ipini-urganı yağlama

oba yasta; gümüş başlık, kutlu kumaş, pullu tepelik
çifte kaşık oyununa eşlik et, al yazmalı altın küpelik
ah! hem ağlar-hem gider, davul-zurna-sipsi, neşelik
otağı ana kucağı, o dert ocağı-dumanlı tandır, ahilik

pusuya yatan, kendi neslini tuzaka çeken, avcı keklik
güneşi ilk öpen, karşı dağın tanı, mor örtüsü, meşelik
tarbaz şerbeti; şifalı, kozalak-kuzukulak-kenger-kekik
yaşamı yaşa-erteleme, iş işten geçer ve biter o şenlik

nalıncı keseri hep bana, testere bir sana-bir bana, ilk
özlemle; eşit işe, eşit ücret, sevgi emek ister, esenlik
yok artık bu zulüm, bencillik, yeter gitsin senlik-benlik
göç, öç, aç, savaş bitsin, 'savaşma-seviş' dendi, dirlik

bereketli ahi evran sofrasında-sebildir bizim sevgimiz
hak çalma, ıslık çal, gönül kapını arala ve pusuda kal
uzak asya’dan, anadolu’ya dörtnala gelen, süvarileriz
biz ki; demirden dağları delen, demirci mehmet efeyiz

derin ve kör kuyudan çıkmasını bilen, mazlum yusufuz
yürek ateşini tabutlukta-dar ağacında söndüremezsiniz
biz, zindan duvarlarını yıkan ikiz, çelik yürekli gençleriz
ve yılan hep bal yedi-o yılan zehir kustu yine, özü keriz

sansaryan, mamak, hastal, silivri ve esir kampı evimiz
'korkma-sönmez' mazlumların sesiyiz-o sessiz çığlığız
biz halkız, biz hakız; sizin zulmünüz, vız gelir bize, vız!
susma-pısma-hadi durma! zıpla-zıpla, ilk koşu-son hız

dursun özden