Islığım Ömrümün Uçurumundayken

Nisan yağmurunun tutsak aldığı İstanbulda
Dışarı da usulca güneş süzülür
Bir tarafta sağanak başlar
Sokaklar tarih kokar,
Çocukluk başımızda dans eder,
Islığım ömrümün uçurumundayken
Gitmek lazım İstanbul un güzelliğinden
Ezberimdeki hayatı unutmadan
Bir kez olsun ettiğim yemini tutma zamanıdır.....

Mutluluğu sarabilmem için hayatıma
İnsanlığın hayat öğelerini çözebilmeliyim önce,
Sonra hüznü cellatların
Cinayet saatlerine atmalıyım,

Kuşların azaldığı ikindi saatlerinde
Gülleri açtırmalıyım dağlarda
Akşam kızıllığına,
Mutluluğu sarabilmem için hayata
Baharda uçurtmaları seyretmeliyim
Geceleri yolculukları azaltmalıyım
İstanbul un kirli kimliğini
Issız bir mezara gömmeliyim.

Evet ıslığım ömrümün uçurumundayken
Gitmek lazım İstanbul un güzelliğinden
Ezberimdeki hayatı unutmadan
Bir kez olsun ettiğim yemini tutma zamanıdır.....