Nefsin ıslah için Tanrı uğruna,
Çile çekmeyene İslam mı denir?
Ot bitmez dağların en doruğuna,
Ağaç dikmeyene İslam mı denir?
Gözün gönlün irfan ile doldurup,
Bütün kiri pası tenden aldırıp,
Beş vakit elini Hak’ka kaldırıp,
Boyun bükmeyene İslam mı denir?
Dıştan saf görünüp içi şeytansa,
Bir de bile bile ona aldansa,
Gözünün önünde Türkiye yansa,
Bir su dökmeyene İslam mı denir?
Kabe’ye gitse de gözü paraya,
Baksa aktır dese gene karaya,
Bu mümbit vatana ve de bayrağa,
Sahip çıkmayana İslam mı denir?
Kayıt Tarihi : 20.4.2008 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumcuların yorumlarına gelince: şiire yorum diyebileceğimiz gerçek bir yorumu her zaman olduğu gibi yine Cihat Şahin adlı arkadaş yapmış. Kendisini bu güzle yorumu için bütün kalbimle tebrik ediyorum ve dediklerinin her kelimesini onaylıyorum.
İslam, Allah'ın tarih boyunca indirdiği cümle hak dinlerin adıdır ve buna kayıtsız şartsız iman edene Mü'min, emir ve yasaklarına hakkıyla riayet edene de Müslüman denir ki manası teslim olan demektir.
Emeli ile ameli farklı olana, münafık denir ki, bu kişiler kafirden deha eşettirler ve yerleri de cehennemin en alt tabakasıdır.
Hülasa: Gerçek bir mü'min ve Müslüman ancak, Kur'an'ın muhkem ayetleriyle ve Resulullah'ın sahih hadisleriyle amel eden ve bunları etrafına hal ve kal diliyle neşredip tebliğ eden kişilerdir vesselam.
Hayırlı çalışmalar.
*
NEFESİNİ HEM KENDİN HEM MİLLET İÇİN HARCA…
Bazı şiir severlerin, yine “Tanrı” kelimesine tepki vereceklerini tahmin ediyorum.
Hâlbuki bir kelimenin samimi olarak hangi anlamada kullanıldığı çok önemlidir.
Eski Türkçemizden beri var olan bir kelime.
Dün belki yüzde yüz “Allah” anlamında kullanılmamışsa da (İslamiyet’in olmadığı zamanlarda) “Gök Tanrı” anlayışındaki teklik algısıyla çok yakından ilişkilendirmek de mümkündür.
Bu tartışma, bence gereksiz yere hep oldu, sanırım olmaya da devam edecek.
Ben kendi adıma, “Tanrım” dediğim zaman “Allah’ım” dediğime içtenlikle inanıyor ve kullanıyorum.
“Rabb” kelimesi “Esmaü’l Hüsna”da geçmiyor. Bazı kaynaklarda Allah’ın 99 ismi değil, 125 civarında ismi olduğu belirtiliyor.
Şu an bildiğimiz bu 99 isim dışında birini kullandığımızda Allah’ı kast etmiş olmuyor muyuz?
Yüce “RABB”im bizleri akl-ı selim kullarından eylesin..
(slm): selam, selamet, selim, selime, İslam, Müslüman vb.
s(e)l(e)m(e): Teslim olmak, itaat etmek, bağlanmak, boyun eğmek, esenlikte olmak gibi anlamlara gelir.
İslam (selamette) olmak için bir de Lokman Suresi, 17. Ayete bakalım.
“Yavrucuğum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar, azmedilmeye değer işlerdir.”
İşin özü, nefsini ıslah etmek ve hidayete ermek için, insanları zorlamadan selamete (kurtuluşa) erdirmek için gerekirse başa gelebilecek güçlüklere, zorluklara, dertlere de katlanacak, çile çekeceksin.
Karşılığını da mutlaka göreceksin.
Ağaç dikmeden gölgesi, ağaç dikmeden meyvesi olur mu?
Sıcak altında, boş arazide cayır cayır yanar insan ve bütün canlılar…
Susuzluktan, açlıktan, sıcaktan kurtulmak için ufacık bir emekle yüzlerce nimete kavuşmak da var.
Tercih, aklını kullanabilen insanın…
Nahl Suresi, 67. Ayet:
'Hurma ağaçlarının meyvelerinden ve üzümlerden şerbet, şıra ve güzel rızık elde edersiniz. Düşünen bir kavim için bunda ibret vardır.'
Ağaç, sebze, meyve, tahıl gibi şeyleri dikip ekmeden sadece nimet beklemek, rızık ummak olur mu?
Zahmet insandan, rahmet Allah’tan.
İlimsiz, irfansız insan ve insanlık âlemi düşünemiyorum.
Kısaca iki ayeti hatırlatalım.
“Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?”
(Zümer Sûresi,9)
“Eğer bilmîyorsanız, zikir (ilim) ehline sorun”
(Nahl Sûresi , 43)
Fitne – fesat’ı da yüce Rabbimiz en büyük günahlardan saydığı gibi, mücadele etmeyi de emrediyor.
Bakara Suresi, 193. Ayet:
“Fitne tamamen yok edilinceye ve din (kulluk) de yalnız Allah için oluncaya kadar onlarla savaşın. Şayet vazgeçerlerse zalimlerden başkasına düşmanlık ve saldırı yoktur.”
Türk milletinin en başta gelen değerlerinden biri olana bu güzel ülkemiz, Türkiyemiz, kasıp kavruluyorsa, fitne fesat elinde her gün yangın yerine çevriliyorsa bir tas su dökmek (dil ile beden ile mücadele ederek, gayret göstererek, çalışarak…) hepimizin görevidir.
“Fitnenin fitneliğine, şeytanın şeytanlığına akıl sır ermez.” deseler de, kimin dışının farklı, içinin farklı olduğu zaten anlaşılır. Sadece kendi çıkarları için var olanları, aslında Allah'ın bilip gördüğü gibi, kul da bilir ve görmektedir.
Kuran’ı, Haccı, namazı, orucu sureyi, ayeti kısaca dini, “gösteriş olsun, cüzdanlar dolsun” diye kullanan fitne ve münkirlerden nasıl ki Allah hoşnut değilse bizler de hiçbir zaman onlardan hoşnut olmamalıyız. Böyleleriyle mümkün olduğunca Kur'an’ın emrettiği doğrultuda mücadele etmeliyiz.
Allah kimseyi nefsine köle, nefsine uyup kimseyi fitne ve münkir etmesin.
Allah, bu ülkede yaşayan herkesi vatan ve bayrağa sahip çıkanlardan eylesin.
Türk milleti olarak en başta gelen vazifemiz ülkemize, bayrağımıza, dinimize, dilimize, tarihimize, cumhuriyetimize, kültürümüze, geleneklerimize, kısaca MİLLÎ ve MANEVÎ bütün değerlerimize sahip çıkmak olmalıdır.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Huzur ve sağlıkla…
Hikmet Çiftçi
08. 07. 2014
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Bütün kiri pası tenden aldırıp,
Beş vakit elini Hak’ka kaldırıp,
Boyun bükmeyene İslam mı denir?
Maalesef aksini yapar; her şeyi de dine mal ederiz.Yaptıklarımız ile inandıklarımız bir sokağın başında karşılaştıklarında birbirlerinden ejderha görmüş gibi ürküyorlar.
TÜM YORUMLAR (10)