Onca şiir, onca söz boşa mı gitti
Bu aşk nerde başladıysa orda bitti
Kaçmak isterken hayatın sillesinden
Düşe kalka çıktık feleğin çemberinden
Çatır çatır söktün hisleri
Saldın umulmaz dertleri
Yedi tahta altında üşü
Gör bendeki sana sövüşü
Unuttum gitti, adını sanını
Korkma, sıkmam artık tatlı canını
Gözlerin takılsın beyaz tavana
Kim kalmış bak bakalım sol yanına
Ay, dolunay olsa ne yazar
Yüzünün güzelliği yanında
Aşk dediğin koca bir Pazar
Seninle ben en üst katında
Hasretinle yanmak, cehennem
başım belada, yüreğim kafeste
dertler desen sıralı deste deste
gözüm değdi değeli gözlerine
dilimde eskiden kalma bir beste
bakışın mermi gibi deler geçer
bahar dersin yeşil yapraklar solar
kuyulardan su değil katran dolar
gün gelir saçını başını yolar
senin de hakkından gelinir felek
haklıyken alnına kara çalınır
Katar katar trenler geçer yüreğimden
Göremem yeşilleri o tozdan, dumandan
Bıçak gibi keser mazi denen yaşanan
Geçmiş değil gelecekti, darda asılan
sararan yapraklarla beraber
soldu bizim gençliğimiz
peş peşe geçti sensiz seneler
türkler içinde en sevdiğimiz
rüzgar gibi estin geçtin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!