Islaktır Gözlerin Düşlerimde

ıslaktır gözlerin gitmelerin sonbaharlarında
gönlümün kıyılarından bir çiğ düşer ellerime

üşür üflediğin alevlerin mavisinde
öksüz kalan duygularım

umutlarımın çaresizliğinde demirlerim

içimde tüten dumandır bakışların
bağrımın acımsı tortusuna batar
bir gül yaprağı kokusunda gamzelerin

hasretimin meltemisin kuytu şafaklarımda ılık
teğet geçer yokluğundan hayallerim çaresiz
usulca öperim yalnızlıklarının titremelerini

özlemlerimin kıvılcımlarına dokunursun ıraklardan
nemlenir cam kırıklarında umutlarım
kokun karışır kıyılarımın suskun dalgalarına

yaralı bir serçesin dallarımda şefkate ürperen
döversin kalbimin çiziklerini yalvarışlarınla

yıldızlar göz bebeklerin olur düşlerimin sonsuzluğunda
uzaklardan kanat çırparsın bahtımın talihsizliklerine
ıstıraplarım yokluğunda inler

sensizliğin ısıran hüznü bedenimde
nefesimi çalarsın gecelerimden
tükenirim

yorgunum şimdi elemlere doymuş
gelmeyeceğini örtünmüşüm
göz kapaklarım küskün gülümsemelere

tarasaydı öpücüğünün rüzgarı saçlarımı
sensiz gelmelerinde yıkanırdı çilelerim

üzgünüm şimdi
çaresiz sabrın duraklarında bitkin

sevgiyi tatmaksa maksat
ağlamayı bilmek
beklemeyi öğrenmek gerek
bir de mutluluğu ararken çile devşirmeyi

gittin olmadığın yüreğimden
vuslat sız arzularım sende kaldı

yokluğun ve acıların hala bende