Gecenin en dip noktasında sustum,
Sokak lambaları kırık birer anıydı,
Adımlarım yankılandı taşın ruhunda,
Her sessizlik, biraz daha eksiltti beni.
Kaldırımlar bana benziyordu bu gece,
Zamandan
Aşk, neleri alır götürür de insandan,
Uzaklaşmak yaşamdan, kâbuslarla uyanmak uykulardan,
Giden her zaman fazladır kalandan,
Gözyaşların damlıyorsa zamandan. (2004)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!