İskemle Şiiri - Orçun Kınay

Bir yudumla çiğnenmiş eskimiş
Kimliği kayıp, kimsesiz.
Özrü kabahatinden büyük
Kalbi katı, bedeni ağır.

Gidilen her yolun sonu
Aslında başından bellidir.
Anlamak için gitmek gerekir sadece.
Gitmek ise varmak demek değil,
Yolda öğrendiklerindir.
Yolun sonu ise seni yanıltmasın,
Terlemiş bedenin yorgunluktan değil
Fikirlerini sulayan temiz ruhundan.

Her gün denizde olmak demek
Oltaya yakalanacağın günü beklediğindendir.
Aslında yaşadığını bilmen gerek,
Kıyıyı çekildiğinde bile...
Ve aslında suda sana güzel gelen şey
Islak, bayat bir ekmek.

Şimdi otur ve yanına bir iskemle çek.
Gerçek dostun gelince
Ay ve deniz buluşacak,
Ruhun hafifleyip denize vuracak.