Aşk Şiiri - Yusuf Aydın Taştekin

Ey Nazlı inci! girdin mi bir gönle çıkmak nedir bilmezsin
Gönül tahtına oturur da koca sarayı viran eylersin
Bütün bir benliği sararsın, ‘beni’ kendin kılarsın
O, yokluk deryasında; O'nda ise bir tek sen kalırsın
Bundan sebep der Fuzulî, O imiş her ne var âlemde
O ki ondan gayrısı kalmamıştır ne evvelde ne âhirde
Nazlı ve kıskançsın, şâşaalı tahtına ortak istemezsin
Azametin öyle ki yanına ne mümkün gayrısı girsin
Makam-ı âşıkanın başında duran koca Yunus dahi
Der ki aldın benden beni, bana seni gerek seni
Kifayetsiz kaldı kelimeler, medet eder mi Şeyh Galib
Beyhude... Dûzah-ı cennet-nümânın adıdır demiş koca edîb
Yaşamayan ne bilsin, bilmeyen ne anlasın sendeki viraneyi
Demiş ya piri Niyâzî, her taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi