İstese canımı bile verirdim onun için ama istemedi işte,
Ne beni ne de varlığımı istemedi...
Koşulsuz bir sevgiyle beslerken katilimi,
Hiç içim yanmadı, kalbim ağrımadı.
Sevgim büyüdükçe o da büyüyordu içimde,
Sanki benim ayrılmaz bir parçam gibiydi...
Sonra ne mi oldu?
Araya buzdan daha buz bir soğukluk girdi,
Ve bir daha hiçbir güneş eritemedi...
Kayıt Tarihi : 23.2.2021 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!