İsimsiz Şiirler I Şiiri - Şeyda Girgin

Zamanla öğrendim avunmayı,
Bembeyaz papatya tarlasında saçıma taç yapmayı.
Mutlu olmayı öğrendim zamanla, zevk almayı,
Acılardan sonra bile gülümseyebilmenin en büyük huzur olduğunu.
Kavga etmeyi öğrendim kendimle,
Savaşmayı, mücadele etmeyi...
Sonu ne olursa olsun denemeyi öğrendim.
Elde ettiklerimle gururlanmayı, kaybettiklerimle hırslanmayı.
Sevmeyi öğrendim sorumsuzca,
Sonra sevgimi göğsümde saklamayı; çıkarsızca, karşılık beklemeden...
Ama umutla...
Kızmayı öğrendim insanlara,
Zor da olsa hayır demeyi.
Ben nefes almayı öğrendim aşık olurcasına,
Kısacası ben; dolu dolu yaşamayı öğrendim zamanla...