Tarihin dilindeki destanı ezberimde,
Geçilmez toplansa bütün cihan, Çanakkale!
O ne sevda Allah'ım! Leyla'yı unutturan,
Binlerce çocuğu öksüz bırakan Çanakkale.
O ne mücadele Allah'ım! Kafa, kol, bacak...
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Güzel bir konuyu işleyen yüreğiniz sağ olsun...Tebrik ediyor, başarılar diliyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta