hiç eskimeyen
eski İstanbul'un
son çocukluğuydum ben
ne şiirler geçerdi
uçurtması düşen
yüreğimden
gidişinle fark ettiğim
yalnızlığım felaketti
yorgundum
kaybedilmiş bir savaştan
utanarak dönen
bir asker gibi
perişandım
SENsiz
güneş doğmazdı
siyah beyaz evlerden
geçip gelmedin
gözlerim
karanlıkta kaldı...
Kayıt Tarihi : 15.9.2019 21:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
