Işıkları söndürme sevgilim,
Söndürme lütfen.
Koynundaki bir başkası değil,
Benim, ben.
Seni canından çok seven.
Ve ömrünü emrine veren.
Yalvarırım çekinme benden.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Şiiriniz bana tezahürün tenezzülüne itibar, ilmin ışığı ile olacağını düşündürdü. Mutlaka farklı farklı pencerelerden bakan kardeşlerimiz olacaktır ve çok güzel yorumlar yapacaktır. Şairin ufkunun genişliğini ve kaleminin ustalığını kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta