Gözlerin düşüyor yüreğime
Bir mehtaptan arta kalan saçların
Rüzgarın aksinde okşuyor yüzümü
Bir gece yarısı
Mavi sular durgun
Ben gel gitlerdeyim
Yürüyordu
Yol bir adım önde tamamladı
Aylaklığı,ayaklarından.
Bir köpek yatıyordu
Eczanenin e sinden yansıyan
Kırmızı battaniyesiyle .
Çok zaman oldu,
Karanlık ferinde düğümleniyor gözlerimin.
Sen yoksunlu cümleler kuruyorum,
Sıktığım yumruklar siliyor sonra.
Seraplar çöllersiz yaşanıyor,sevda sensiz.
Telleri sallanan bir dünya
Sonunda baharın yorgun sarısına
Hapsedilmiş
Bir kış kuşu bütün ötmelerine rağmen
Yuvasız ve üşümüş
Sapı kalmış hasadın
Nilin gölgesinde izliyorum ayı
Ay nile düşmüş bir akşam üstü
Kızıllar kırılıyor suyunda
Ve karanlığı sırtında
Yüzüme gülümsüyor aksi
Ve güldükçe
Manastırlarda Tamarasız boğulsak
Olmaz mı ?
Uyku ile uyanıklık arasında,
Birkaç saçma hayalde bocalasak,
Mavi bir ışık yaksak geceye
Denizlerin yansımasından.
Doğarken güneşle kardeşler
Batmayı öğrendim sadece bu diyardan
Sonra gördüm etrafımı çevirmiş görünmeyen teller
Tut Adıyaman’dan sonra çık Van’dan
batarken ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!