İşçi musa Şiiri - Musa Niyaz Erdem

Saat 04:20.
Ezan semaya yükselirken,
Musa sokakta, ayakları taş döşemeye sert basıyor.
Bugün farklı bir sabah.
Bugün elleri çalışmak için değil, bir şeyleri değiştirmek için kalkacak.

Başını kaldırıyor.
Fabrikanın duvarlarında, paslı demirlerin arasında,
sanki özgürlük bir anlığına görünüyor ona.
Sanki çark durabilir, sanki hayat başka bir yöne akabilir.

*"Bugün çalışmayacağım."*
*"Bugün çarkı durduracağım."*
*"Bugün sesimi duyuracağım!"*

Ayakları hızlanıyor, kanı damarlarında çağlıyor,
sessiz sokaklarda yankılanıyor düşünceleri.
Adımları meydanlara varıyor,
eller birleşiyor, haykırışlar yükseliyor.

Ama bir anda sert bir ses:
"Musa, ne düşünüyorsun?"
.
Karşısında ustası, nasırlı ellerini masaya yaslamış,
Bakışı derin; sözlerinde geçmişin izleri.
“Hadi oğlum,” dedi, yorgun ama tok bir sesle.
“Haydi.”
“Bak, güneş tepede… bizi çağırıyor.”
“O bile devrim istiyor bugün, sokaklarda.”