Şubatın son günü yirmi sekizi,
Ayrıyız burada memleketten biz.
Zaman zaman çöker içe pek acı,
Ayrıyız burada nice dosttan biz.
Günler artık yavaş yavaş uzuyor,
Ey güzel Azerbaycan
Göster ona kendini
Bitsin artık şu yerde
Bitsin şu saldırılar!
Saldırdı Ermenistan
Canlanır baharda her şey
Sürer filiz çıkar yaprak
Koşar meyveye çiçekler
Büyür bitkiler çabucak
Her yıl baharla birlikte
Her yıl eylül ayı içinde,
Hüzün çöker hüzün gönlüme.
Dalar giderim kendimce ben,
Bambaşka, farklı bir âleme!
Bakarım bu günden maziye,
Bugün sen benden çok uzaklardasın
Ben ise üzgün, perişan, kıskıvrak
Bakarım her gün sensiz hep yollara
Belki bir gün çıkıp gelirsin diye
Yakıp da gönlümü gittin buradan
“Ela gözlerini sevdiğim dilber”
O günden bu yana yaşlı hep gözler
Bakarım yollarına üzgün perişan
İlgi ve muhabbet ile
Kalplere dolmalı sevgi
Köy,kent,kasaba, şehirde
Saygı ve sevgi içinde
Bir zamanlar başkaydı bu mekânlar
Gülerdi çocuklar hürdü insanlar
Sevgiyle açardı binlerce çiçek
Uçardı ışıkta güzel kelebek
Meyletti bak güneş gruba
Ne gelen var ne de giden
Geçti yalnız bir gün daha
Yok, halimi yok hiç soran
Bu bayram buruk bir bayram
Bu bayram, yok gidip gelen!..
Atma gönle gam keder
Tebessüm et tebessüm
Bedava bu bedava
Bak camdan dışarıya
Bak gelip geçenlere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!