İsa Dayım Şiiri - Binali Özdemir

Tarla coşar, derya olur,
Dayansa ya İsa dayım.
Durmaz zaman kışı bulur,
Uyansa ya İsa dayım.

Yazın gölgede yatanda,
Irgata hava atanda,
Geceleri aç yatanda,
Acıkmaz ya İsa dayım.

Elin işine koşuşur,
Kendi işinde uyuşur,
Yemek bulunca üşüşür,
Doyacak ya İsa dayım.

Tembel değil adet öyle,
Ömür geçer öyle, böyle,
Tınmaz ki, söyle ha söyle!
Duymaz ya İsa dayım.

Ecel gelir göçer gider,
Kefeni yok, çıplak gider,
Kundikli töhmet eder,
Arlanmaz İsa dayım.