Habil olup Kabili kesen
Dünya da mazlumu ezen
Gelecek için geçmişi silen
Hepten hiçe küçük insanlar
Zaman geçer kalırmısın
Bir şair gönlünün resmini yapar şiirlerinde
Bir ressam hissettiklerini resminde
İnsan okuyorsa kısa süren ömründe
Şairin şiirlerini, ressamın çizdiklerini
Canlandırır zihninde
O kömür karası gözlerin var ya
Ne güzel bakardı.
Sevgi yüreğinde, ellerinde aynı kara
Alnın ak aslında, kömür tozlarının altında
Yürekleri kara kara insanlar
Seni karanlık dehlizlere ittiler.
Gerçek arzularını söyleyebilseydi
Sadece gerçeği
Kendinden utanmak en büyük çelişki
Ne söylerdi,
Cesaretinden kalan tek çeyreği
Gerçekten kaçmak en büyük çelişki
Artık şiir yazamıyorum
Tükettiğim aşkıma
Artık masal anlatamıyorum
Büyüttüğüm çocuklarıma
Zaman mı suçlu yoksa ben mi?
Bilmem gidenler gelir mi?
Sevgilinin dudak tadı
Unutulmayan bir anı
Yerle değil gökle değil
Aşkı tenimle sarmalı
Yazdıklarıma bakma sen
Bu gün dünden mirasSA
Eskiler yaptı ne yaptıySA
Hiç kimse çekmedi,
Eskilerden çektiğimiz kadar
Göklerde uçarken anayaSA
Kıskanırdı yaraSA
Güzel günleri anarken
Geçmiş gelir sanırken
Yarına ben ne diyeyim
Aşkın ile yanarken
Aşıkların efsanesi
Aydınlık gece, yansır tene
Sen benim ol kime ne
Gül dersem sevgilim gül
Kıskanır nergis
Leylaklar utanır, saklanır sümbül
Sazım çalar hasreti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!