Soluk alamaz oldum, belki gülüyorum
Bir gece yarısı deprem bekliyorum
Ölümden korkmuyorum, belki gülüyorum
Karanlık gecede, ölüm bekliyorum
Yıldızlarda kayboldum, belki gülüyorum
Ne ben gerçek benim
Ne de sen gerçek sen
Yalancı bahar gibi
Bir sevip bir vazgeçmek
Ne ben gerçekteyim
Aklımdan hiç çıkmadın ki
Gecenin soğuk güneşinde
Daha seni görmedim ki
Sabahın serin seherinde
Gözümden hiç düşmedin ki
TILSIMDI seni bana çeken
yada sen Tılsımdın aşka
Elbisenin gizemi belki aklımı çelen
İçinde aşk vardı belki büyü
belkide sendeki gizem beni sana çeken
Bir gün soluğun kesilirse, düşünürsen geçmişi
Beni hatırla sevgilim, o mutlu geceyi
Saçlarıma aklar düşerde, hatırlarsam ben seni
Gözlerimde canlanır gözlerinin hayali
Kelebek kanatlarında düşlediğimiz meleği
Yüksek kaldırımlı evin bahçesindeyim
Belki sarhoşum, ya da rüyada
Yanıma bir ihtiyar çöktü, etkisindeyim
Yüzünde derin çizgiler, sorma
Sormasan, hangi düşünceler içindeyim
Anlat dedim ihtiyara durma
Saatler anlamsız dakikalarını yaşıyor
Yıldızlar saçılmış gökyüzüne
İnsanlar uyanmamacasına derin uyuyor
Derinden bir haber yeryüzüne
Canavar dünyayı hızla sarsarak uyanıyor
Ağla gönül, ağla gönül
Bitmez dediğin şu ömür
Gelip geçti oldu hayal
Korkutuyor beni bu hal
Sorma gönül, sorma gönül
Bir zamanların ardında kalan yaşam
Bugün karşımda duruyor simsiyah
Kaşları çatık bakışı donuk hayal gibi
Dokunmaya çalıştığım an kayboluyor
O günü hatırlarsınız canlanır bir an
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!