Irazca Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Adını Irazca koymuşlar,
Yeminisinin iplerini birbirine bağlamışlar,
Salmışlar sokağa,
"Yürü" demişler...

Irazca yürüse suç,
Yürümese suç,
Yürüse düşer gülerler,
Yürümese nefesi yüreğine geniş...

Seni Irazca bilirler,
Beni Kiraz,
Onu kim bilirler?

Dünya Irazca'nın değildi,
O belli,
Yıldızlar belki,
Belki Güneş,
Belki Ay...
Fakat kesinlikle hiçbiri değil!

Dert görmesin diye
Gözlerini kaparmış bir sabah ayazı,
Önünden geçemeyen dertler
Hayalinden geçermiş,
Irazca üç beş kursak yarasıyla
Dürmüş defterini
Cümle dertlerin...
Allı pullu gelin etmiş
Hepsini...

Sen Irazca,
Ben Kiraz,
O kim ki?

Gücüne gitmesin ama o kim?

Adını Irazca koymuşlar,
Gözlerine kömür doldurmuşlar,
Yüreğine nasır tutturup,
Sarılmaya kalkmışlar,
Uyutmamışlar,
Solundan solutup,
Sağından vurmuşlar...

Irazca yemenini seveyim...
Yürü bana doğru...

Mine Yılmaz Sevinç
30 Ağustos 2024
23:23