Irak Olun Şiiri - Çepni Serhat Öztürk

Sahte bir gerçekliğin ve aslında gerçek bir hiçliğin içerisinde dalgınca yürüyorum.
Gözümün önünde o yalan gülüşler,
Kulaklarımda tahrik edici kahkahaları çınlar yabancıların.
Kendilerine saygısı olmayan çiftelerin riyakarlık içeren selamla-rı,
Yüzümü buruştururken başka yöne çevirtir kafamı.
Sahte insanların ve aslında aynıların içerisinde delirecek gibi-yim.
Ruhlarının ve yaşamın derinliklerine inemeyen sığ zihinlerin sivri dilinde ötekileştiriliyorum.
Bundan memnunum.
Zaten aynı kefede olmamız yanlış olurdu.
Beni kendinizle ayırmakla yetinmeyin,
Lütfen uzaklaşın ve yok olun.
Kendi halimde, içimdeki o bulantının bana yarenlik edişiyle yaşamayı yeğlerim.
Bundan daha büyük zenginlikte bilin ki,
Cehennemlik diye atfettiğiniz düşünür ve filozoflarla aynı yer-de olmam olurdu.
“Herkes sevdiğiyle hasrolunur” derler, dersiniz, deniyor, denil-di…
Eğer haklıysanız, lütfen öyle olsun.
Ama değilseniz, lütfen ırak olun.
İki türlü de iyi olalım.

Çepni Serhat ÖZTÜRK
11.03.2022
21:55