İntizar Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Sildim artık gönlümden, gözlerimden uzak dur!
O kara gözlerine dayanamaz cayarım,
Öyle gururlusun ki; bir o kadar da mağrur,
Oysaki her şeyimdin hem kışım hem baharım…

Gönlümün iklimini değiştirdi firkatin,
Sanki cehennem odu yaktı beni hırkatin,
Gönlümdeki güleymiş düşündüğün sirkatin,
Nasıl dayansın yürek cihanı yakar harım!

Ne gönlüm şadan oldu, ne gönlün buldu huzur,
Hırsına kurban sevgim çare olamaz hızır,
Haşinsin fırtınadan esersin vızır vızır,
Seninle geçen yazlar oluyor sonbaharım…

Adını duyduğumda hep sol yanım sızlarda,
Bir türlü dindiremem belesemde hazlarda,
Vuslatını beklerken buz kestim ayazlarda,
Hicran düştü kısmete sensizlik oldu varım…

Dağlarından çığ düştü bağlarım güle durdu,
Sevdalar gönüldedir benimki dile vurdu,
Artık ayrılık vakti Azrail zile vurdu,
Kokladığın güllerin kokusunda ben varım…

Felekten beter sillen savurdu küllerimi,
Şikâyet etmiyorum perişan hallerimi,
Artık çıyanlar yesin Ümit’in dillerini,
Hasretim gül yüzüne bundandır ah-u zarım…

Ankara – 26.03.2009