Bir evin catısına cıkmışım duvara zor bela
Toparlamışım cesaretimi
Arkam kurtuluş önüm intihar ucurum
İnsalar aşağıda ilk defa insanlara tepeden bakıyorum
Ölüme intihara ilkdefa tepeden bakıyorum
Son sigarım yakma icin cıkardım derin bir nefes cektim
Son nefes son sigara son sevmedir herşeyi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta