Kıyam etmiş dururken asil, hep sandıkça sessiz, dünyamızın,
Kıyametmiş, yanıyorum asıl, tek yaktıkça gölgesiz vicdanızın…
Neron’larısınız dünyanın hep başından bu yana, bitmediniz,
Romalarınızız biz, hep yakın! Gözyaşından yanana vermediniz…
SU’NAR, CS, 8.8.21” yarını görmek ümidiyle bugüne çiğlendi” orman yangınlarından kalan tesir ile
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta