Kıyam etmiş dururken asil, hep sandıkça sessiz, dünyamızın,
Kıyametmiş, yanıyorum asıl, tek yaktıkça gölgesiz vicdanızın…
Neron’larısınız dünyanın hep başından bu yana, bitmediniz,
Romalarınızız biz, hep yakın! Gözyaşından yanana vermediniz…
SU’NAR, CS, 8.8.21” yarını görmek ümidiyle bugüne çiğlendi” orman yangınlarından kalan tesir ile
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta